Jordan Muller (Corenos): ‘Wij gaan voor elkaar door het vuur’

Jordan Muller is een van de opvallende exponenten van het al een paar jaar goed presterende Corenos uit Roodeschool. De Noord-Groninger, tot nu toe goed voor zeven competitiegoals, besteedt duidelijk veel tijd aan zijn passie en is een gewaardeerde kracht binnen de selectie van de vijfdeklasser. Corenos staat bovenaan in de 5e Klasse E, maar Meedhuizen heeft ook slechts drie verliespunten. Muller vindt dat Corenos niemand hoeft te vrezen en heeft er alle vertrouwen in dat zijn team er aan het einde van het seizoen met de titel vandoor zal gaan.

Door Kees Bouma

De 21- jarige student Sport en bewegen van het Alfacollege in Groningen manifesteert zich nadrukkelijk in het team van trainer Marco Pesiwarissa. Muller werkt naast zijn studie een paar dagen per week als centralist bij een taxibedrijf en kun je rustig een voetbaldier pur sang noemen. Speelt zowel op het veld als in de zaal en traint en coacht ook nog een jeugdteam.

Muller was acht jaar oud toen hij voor het eerst het karakteristieke Corenos-shirt over de ranke schouders trok. Toen hij zestien jaar was mocht hij debuteren in de hoofdmacht, samen met Joran Knot. Muller voetbalde regelmatig twee duels op een dag en toen een seizoen later Corenos geen A-juniorenteam op de been kon brengen, kwam hij definitief in de hoofdmacht.

Trainer Marco Pesiwarissa is erg positief over hem: ‘Jordan is een geweldig persoon, een echt voetbaldier en hij kan ook nog eens goed voetballen. Ik maak hem nu zo’n vier jaar mee en in die tijd is hij als speler enorm gegroeid. Hij is leergierig en staat ook open voor feedback. Buiten de lijnen is hij een heel prettig persoon die altijd positief is. Jordan heeft techniek en is razendsnel, ook aan de bal. Hij staat bij ons op een positie waarin hij voor de aanvoer moet zorgen richting de aanvallers, maar zelf ook in ‘de zestien’ moet komen.’

Volgens de oefenmeester vult hij dat prima in. ‘Bovendien is hij er niet vies van om mee te verdedigen. Zonder de anderen iets tekort te doen, kan hij voor ons zeer bepalend zijn. Hij passeert heel gemakkelijk een tegenstander. En vaak als hij op snelheid is, dan passeert hij zo twee of drie spelers achter elkaar. Maar ik denk dat hij daar nog veel meer uit kan halen door wat vaker de combinatie te zoeken met een spits om zo vervolgens in de ruimte de bal te krijgen. Dan is hij niet meer af te stoppen.’

Muller is blij met de complimenten van zijn trainer. ‘Het geeft natuurlijk altijd een fijn gevoel als dat over je gezegd wordt, het motiveert enorm.  Door zulke uitspraken word je nog meer gepusht om echt het uiterste eruit te halen, het week in week uit te willen laten zien en het team daarmee te helpen.’ Op de vraag waar voor hem nog leermomenten zitten, zegt hij; ‘Wat regelmatig tegen mij gezegd wordt, is dat ik het soms even wat gemakkelijker moet gaan zoeken in het veld. Ik hou er namelijk van om de actie op te zoeken, maar dan haal ik de verrassing eruit als ik dat telkens doe als ik de bal heb. Het is beter om het een-tweetje vaker op te zoeken, anders wordt mijn manier van spelen te voorspelbaar.’

Pesiwarissa begint volgend seizoen aan zijn vijfde competitiejaar bij Corenos. Dat is behoorlijk lang voor een trainer. Muller vindt echter dat er nog geen enkele sprake is van een soort van sleur.

,,Marco is echt een mensenmens. Vanaf het eerste moment dat hij bij de club kwam, stelde hij zich gelijk open en mengde zich in de groep. Hij zet zich elke week weer in voor de vereniging, is niet alleen bezig met het eerste elftal, maar gewoon met de gehele selectie. Samen met Bart Moes, Frits Meeuwis en Gerrie Terpstra, de trainer van het tweede team, hebben ze dat goed voor elkaar. Marco is een hele fijne trainer om te hebben. Hij staat met veel passie op het veld en langs de lijn. Wat mij betreft mag hij nog wel een tijdje blijven.’

Corenos was al wat jaren eerder in de vierde klasse ‘verwacht’, stond tijdens de voorbije corona-jaren ook telkens eerste, maar zag het streven telkens doorkruist worden door de onderbrekingen van de competitie. Die promotie zou er dit jaar wel eens kunnen komen. Muller: ‘Dat is wel de doelstelling. We hebben bewezen dat wij hogerop kunnen voetballen en het zou mooi zijn dat al het harde werk dat we als team verrichten eindelijk beloond wordt.’

Als je Muller in het veld bezig ziet, dan sleurt en trekt hij de rest van het team mee. Volgens de liefhebber van een lekkere uitsmijter zit de kracht van Corenos in het feit dat het een hecht team is. ‘We gaan voor elkaar door het vuur en durven elkaar op fouten te wijzen. Na de wedstrijd bespreken we alles onder het genot van een lekker biertje en wordt alles weer vergeven.’

De voetballer ziet niemand als concurrent van Corenos. ‘Als wij gewoon ons eigen spel blijven spelen hoeven we voor geen enkel team te vrezen. Maar als we kijken naar de ranglijst dan zijn De Fivel en Meedhuizen onze directe concurrenten. Wij moeten zorgen dat we elke wedstrijd met honderdtwintig procent inzet er in gaan en het uiterste er uit zien te halen.’

Muller wil zich als speler blijven ontwikkelen. ‘Voor aanvang van ieder seizoen stel ik mezelf doelen. Als de doelstelling gehaald is, leg ik de lat steeds een tikkeltje hoger. Op die manier blijf ik gebrand om mij te verbeteren. Ik wil met Corenos zo hoog mogelijk komen te spelen en daar komt natuurlijk bij dat je moet promoveren. In de jeugd ben ik slechts één keer kampioen geworden, dus heb ik nog wat in te halen.’

Naast het voetbal moet er af en toe ook ruimte zijn om eens lekker op stap te gaan, waarbij het voor Muller belangrijk is dat de juiste mix tussen de jongens en zijn vriendin gevonden wordt. En is er uiteraard nog veel meer op sportgebied. De aan hem voorgelegde vraag is waar zijn voorkeur naar uitgaat. De Olympische Winterspelen of het WK dat er aan zit te komen. ‘Ik zal de Spelen wel een beetje in de gaten houden, maar ga er niet speciaal mijn wekker voor zetten. Als ik het voorbij zie komen op de televisie zal ik hem zeker laten staan. Het WK daar heb ik wel zin in. Het is te hopen dat het een mooi toernooi gaat worden met veel leuke wedstrijden en belevenis. Daar gaan we zeker voor zitten. Lekker zoveel mogelijk wedstrijden kijken.’

Op 19 februari hervat Corenos de competitie tegen middenmoter Stedum. Muller hoopt dat dit het startsein wordt voor een succesvol verloop van het resterende programma, dat nog vol genoeg zit. ‘Hopelijk mogen we het seizoen dit jaar afmaken en die lijn doortrekken naar de komende jaren. IK zou zeggen, blijf gezond. En voor iedereen?  Kom gerust een keertje kijken op het prachtige sportpark van Corenos. En als je er dan toch bent, kun je net zo goed even blijven hangen voor een lekker drankje’, aldus de man die dat op zijn tijd ook niet afslaat.

En dat is misschien wel typerend voor Muller en zijn companen, die een trainingskamp in Spanje beleefden, met een fraaie overwinning op HS ’88 de Nederlandse voetbalbodem weer betraden en vervolgens, onder het genot van een biertje, de ‘Spaanse muziek’ uit de luidsprekers lieten knallen. Het zelfvertrouwen spat van de selectie af. Trainer Pesiwarissa lijkt niet veel moeite te hoeven doen om zijn spelers duidelijk te maken wat er van hen wordt verwacht. Corenos lijkt klaar te zijn voor de stap omhoog. Nu moeten ze op het veld nog ‘even’ laten zien dat die constatering de enige juiste is geweest.