Winsum O19-1 kan titel eindelijk echt vieren

Er zijn verschillende manieren om kampioen te worden. Het mooiste is om dat te bereiken in een rechtstreeks duel tegen je directe concurrent, maar soms wordt je het uren nadat jezelf hebt gespeeld. Dat overkwam spelers en staf van Winsum O19-1. Nadat Winsum ’s morgens met 5-1 van GRC Groningen had gewonnen, was winst voor directe concurrent WVV in de middag noodzakelijk om in het spoor van de Winsumers te blijven. Dat lukte niet en daarmee was de achterstand te groot geworden. Winsum werd zodoende kampioen van de najaarscompetitie in de hoofdklasse en promoveert naar de divisie, waarin het dit voorjaar zijn opwachting zal maken.

Dat dit ook de doelstelling was, zegt wel iets over het vertrouwen en de kwaliteit in de O19-selectie dit seizoen. Een selectie waarin de lichtingen 2003 en 2004 weer bij elkaar komen. Talentvolle lichtingen die altijd bovenin meededen en in het seizoen 2015/2016 al eens kampioen in de hoofdklasse bij de O13 waren geworden. In het abrupt afgebroken seizoen 2019/2020 maakte deze selectie veel indruk door met 5-5 gelijk te spelen in een oefenwedstrijd tegen Be Quick, de toenmalige koploper van de 2e Divisie. Vriend en vijand waren het er over eens dat deze spelersgroep op een hoger niveau dan de hoofdklasse hoorde te spelen.

Zeggen is één ding, doen is wat anders. Met tien spelers uit de lichting van 2004 was er bijna sprake van een O18-team. Zorg daarover was er niet, omdat deze spelers in de onderlinge wedstrijden tegen het eerste, tweede en de toenmalige O19 van Winsum tijdens de coronabreak van vorig jaar voldoende body hadden laten zien. Achteraf een geluk bij een ongeluk, omdat daarmee diverse spelers zich in de kijker hadden gespeeld en ook breder in de vereniging duidelijk werd dat er een talentvolle lichting aan zat te komen.

En zo startte na twee afgebroken seizoenen in augustus de voorbereiding op het lopende seizoen. Het begon met een oefenwedstrijd tegen Be Quick O18 waar de Winsumers op fitheid werden afgetroefd. Het bleek een goede prikkel voor de trainingen waar, zoals altijd bij trainer Quincy Boy Dijkstra, een zeer hoge opkomst was. Het resultaat was twee weken later al te zien in de eerste bekerwedstrijd tegen divisionist GVAV. Duidelijk fitter en met bijzonder goed voetbal werd GVAV met 1-4 opzij gezet. In dezelfde poule kreeg competitiegenoot Lycurgus met liefst 17-2 klop en werd bij divisionist SV Bedum de winst in de bekerpoule veilig gesteld door met 1-3 te winnen.

Rond die laatste wedstrijd sloeg echter ook het noodlot toe. In de week voor de wedstrijd raakte Marc Reinders geblesseerd aan zijn schouder en in de wedstrijd bleek Menno Mulder zijn kruisbanden te hebben gescheurd, waarmee zijn seizoen voorbij was. Dat kwam bij de al langdurige afwezigheid van Sjoerd Nienhuis. Het betekende een flink gevulde ziekenboeg, terwijl de competitie nog moest beginnen. Die startte ook nog eens tegen titelconcurrent WVV. Het treffen eindigde in 3-3 na een 2-0 voorsprong. Een domper, maar niet één die lang nadreunde. In de wedstrijden die volgden werd de volle buit gepakt met soms goed en soms matig voetbal.

Op 13 november stond de bekerwedstrijd tegen 3e divisionist LAC Frisia op het programma. De Friezen werden met 6-1 overklast. Samengevat was dit een bijzonder sterke wedstrijd van Winsum, waar een knappe teamprestatie en tactische uitvoering werd gecombineerd met mooie individuele kwaliteiten. Het was het zoveelste bewijs dat dit team op dit niveau thuis hoorde. Ze hadden dat in eigen hand door in de competitie maximaal te presteren.

En dat gebeurde. De wedstrijden tegen FC Lewenborg en DVC Appingedam werden ook gewonnen. Concurrent WVV had ondertussen een keer gelijk gespeeld en daarmee was Winsum twee punten ‘los’. Maar de wedstrijd tegen DVC Appingedam bleek voorlopig de laatste te zijn, omdat door de verscherpte coronamaatregelen de KNVB tot een vroegtijdige winterstop was overgegaan. Eind januari kwam het bericht dat er weer gevoetbald kon worden en dat de competitie af gemaakt zou worden. Er werd meteen een oefenwedstrijd geregeld om in elk geval met wedstrijdminuten in de benen aan de laatste twee cruciale wedstrijden in de najaarscompetitie te beginnen.

En zo stond de O19 met windkracht zeven in Feerwerd op het veld voor een oefenwedstrijd tegen het eerste team van vijfdeklasser Ezinge. In de eerste minuut was al te zien waarom het goed is om dit soort wedstrijden te spelen. Een onoplettendheid in de verdediging werd direct afgestraft. De 1-0 achterstand zorgde er wel voor dat de wat te ontspannen sfeer omsloeg in een betere concentratie. Winsum ging langzaam maar zeker beter voetballen en met de wind in de rug werd Ezinge vrijwel niet meer gevaarlijk. Winsum wel en hoe. Met een 1-5 stand werd de rust bereikt. Na rust ging het team vrolijk verder, ondanks de flinke tegenwind. De 2-8 overwinning was meer dan verdiend en met de eerste wedstrijdminuten sinds 27 november en de complimenten van de tegenstander op zak, keerde het team terug naar Winsum.

Het duel bleek een goede voorbereiding op de winderige omstandigheden bij de belangrijke competitiewedstrijd tegen GRC Groningen. Maar daarvoor had Quincy Boy Dijkstra nog een puzzel te leggen. Milan Reiber en Wouter Eerelman waren niet ongeschonden uit de oefenwedstrijd tevoorschijn gekomen en een aantal spelers had niet kunnen trainen vanwege corona, waar Davey Munters ook tijdens de wedstrijd niet aanwezig kon zijn. Met aanvulling van Ruben Visser en Eduard Krebs uit de O17 werd aan de wedstrijd begonnen.

Bij de staf was wel wat zorg over de smalle selectie, hoe dat zou worden opgepakt en ook over tegenstander GRC waar men goede verhalen over had gehoord. Die zorg werd na 28 seconden spelen weggestopt toen Jarickson Saragoza hard de 1-0 binnen schoot. GRC speelde met de wind in de rug helemaal niet slecht, verplaatste het spel razendsnel van links naar rechts en kreeg in de eerste helft ook minimaal drie opgelegde kansen. Maar keeper Jorn van der Bilt, een perfect blok van Marc Reinders en het gebruik van handen in plaats van het hoofd stonden een treffer in de weg.

Aan de andere kant kreeg Winsum een penalty na een overtreding op Jered Faleye. Stein Timmer schoot deze onberispelijk binnen waardoor de stand na een kwartier op 2-0 kwam. Tien minuten later was het Teun Hento die de buitenspelval omzeilde, alleen op de keeper afging en beheerst de 3-0 binnenschoot. Vlak voor de rust was het Teun Hento die de 4-0 op het bord liet zetten. Na rust was het allemaal wat minder. Winsum kreeg nog diverse kansen, maar het was GRC dat iets terug deed: 4-1. De eindstand kwam van Lars van der Veen die uit de draai de bal in de verre hoek plaatste voor de 5-1 eindstand.

En met het bericht laat in de middag dat WVV met 1-1 gelijk had gespeeld tegen Wildervank, was dus duidelijk dat Winsum één ronde voor het einde als eerste in de najaarscompetitie was geëindigd. Na een oefenwedstrijd tegen het vlaggenschip van Middelstum zou de laatste competitiewedstrijd thuis tegen Lycurgus worden gespeeld. Dan zou ook het kampioenschap worden gevierd. Storm Dudley stak er echter een stokje voor. Er werd nog wel een poging gewaagd om het duel gespeeld te krijgen, maar bij een 2-0 stand door doelpunten van Jered Faleye en Melle Hamming werd het duel gestaakt. En dus moest de Winsumer jeugd het feestje een week uitstellen.

Na overleg werd duidelijk dat de wedstrijd uitgespeeld diende te worden. En dat gebeurde. Bij Winsum waren er door vakantie, blessures en ziekte tien spelers beschikbaar. Met Dirk uit 19-2 kwam men op de benodigde elf spelers. Bij het inspelen bleek Lycurgus met eenzelfde probleem te kampen. Ook daar waren geen wisselspelers aanwezig. En zo stonden alle tweeëntwintig beschikbare spelers op het veld en konden de resterende 47 minuten worden gespeeld. Los van de afwezige spelers had er voor deze verlengde tweede helft één wissel plaatsgevonden. Teun Hento ging op goal en de eigenlijke keeper Jorn van der Bilt kwam samen met Davey Munters in de spits te spelen.

Winsum ging verder waar het in de stormwedstrijd geëindigd was. Het speelde prima en wist al snel wat kansjes te creëren. Na zes minuten was het Davey Munters die met een knappe actie de bal in de korte hoek schoot waarmee de stand op 3-0 kwam. Lycurgus kwam er niet echt aan te pas. Winsum stond goed en wist steeds vrij snel het balbezit weer te veroveren. De druk op Lycurgus bleef aanhouden zonder dat Winsum daarmee tot hele grote kansen wist te komen.

Het duurde tot de 60e minuut voordat het verschil in de stand weer wat groter werd gemaakt. Davey Munters haalde de achterlijn, gaf de bal keurig voor, waar Jorn van der Bilt de bal voor het intikken had: 4-0. Daarna ontstond een fase waarin Lycurgus meer naar voren ging spelen. Het kreeg drie hoekschoppen op rij en uit de laatste wisten de Groningers met een knappe volley de 4-1 te scoren. Het laatste woord was aan Winsum en in het bijzonder aan Jorn van der Bilt. Bij een lage voorzet van rechts kwam hij als een echte spits voor zijn man en schoot de bal laag in de hoek: 5-1. Daarna floot scheidsrechter John Kamstra voor het einde van de wedstrijd en was de najaarscompetitie voor beide teams afgerond.

Voor Winsum wacht nu het avontuur in de divisie in de voorjaarscompetitie. Deze week werd de opzet daarvan bekend. Er gaan poules van zes teams worden gevormd die een volledige competitie met uit- en thuiswedstrijden gaan afwerken. Na deze tien wedstrijden volgt een finaleronde waarin de eventuele promotie wordt bepaald. De indeling en het programma worden 7 en 8 maart bekend gemaakt. De competitie gaat 12 maart van start.

No Replies to "Winsum O19-1 kan titel eindelijk echt vieren"