Van babybad naar eerste elftal, vier gebroeders Bos bij De Fivel

Broers in dezelfde voetbalteams kom je overal tegen, maar vier broers in één elftal en dan ook nog in het standaardteam van een club is bijzonder. Bij vierdeklasser De Fivel in Zeerijp kijkt niemand er meer raar van op. Corné (25 jaar), Emiel (23) en Joran (21) hebben dit seizoen gezelschap gekregen van hun jongste broertje Senne(16). Senne debuteerde al toen hij nog maar net 15 jaar was, maar nu is hij definitief ingelijfd bij het keurkorps van trainer Wilhem van der Wiel. Ooit zaten ze allemaal in hetzelfde babybadje, niet tegelijk uiteraard, en nu spelen ze in het mooie oranje shirt van hun lievelingsclub.

Door: Kees Bouma

Genieten jullie een beetje van het samen voetballen?
Emiel: ‘Het is een van de mooiste dingen die er is. We hebben altijd gezegd, dat we nog samen zouden voetballen als Senne ook oud genoeg zou zijn. En nu is het zover.’ Volgens Corné heeft het ook een keerzijde. ‘Je gaat wel sneller op elkaar zeiken, we zeggen veel meer tegen elkaar dan tegen andere teamgenoten. Maar dat slikken we ook gemakkelijk van elkaar.’ Joran vindt dat de broers geen concurrenten van elkaar zijn. ‘Maar ik erger me weleens aan een van mijn broers. Corné wil het altijd mooi doen, is soms zo laconiek. En Emiel is een beetje arrogant in het veld. Een postbode in het voetbal’, lacht hij.

Als de trainer één van de broers wisselt, kan dat tot irritatie of onbegrip leiden. Emiel: ‘Joran gaat er vaak af met een blessure en Corné wordt wel gewisseld voor een andere spits. Soms stoor ik mij daar aan. Ik zeg er ook wel eens wat van, maar dat heeft geen zin. De trainer is de baas en zo hoort het ook.’

De vier broers zijn verschillend, zowel in hun beroeps- en studiekeuze als in hun spel. Corné is de oudste. Hij studeert journalistiek in Zwolle en werkt parttime bij Koerierscentrum Groningen, doet spoedritjes door heel Nederland: ‘Ik ben spits, een groot muziekliefhebber, ga graag naar festivals en wil graag sportjournalist worden. Ik dart ook veel, vooral met Joran.’ De meest rustige van het kwartet werkt bij een loonbedrijf, meestal als kraanmachinist. Joran: ‘Ik speel meestal centraal achterin. Ik woon nog bij mijn moeder hier in Zeerijp.’

Emiel is de centrale middenvelder en tevens aanvoerder van het team. Hij werkt dertig uur per week als sportleraar bij een Kinderopvang in Hoogezand en woont in een studentenhuis in Groningen. ‘Ik ben wel een sportfanaat. Hou van hardlopen, racefietsen en padellen. Dat is een combinatie van tennis, squash en beachball.’ Senne is de benjamin van het viertal en gaat naar de HAVO. Hij speelt centraal achterin. ‘Op mijn vijftiende heb ik mijn debuut gemaakt in het eerste elftal en nu speel ik er vast in. Ik ben de jongste debutant van mijn broers.’

Wie is de beste van de vier broers?
Omdat ze op heel verschillende posities spelen en hun kwaliteiten op uiteenlopende terreinen liggen is het niet gemakkelijk vergelijken. Corné: ‘Het is lastig vergelijken, want we zijn wel verschillende types. Emiel is het meest compleet. Dat is een alleskunner, behalve dat hij niks met zijn linkerbeen kan. Ik ben een tweebenige spits en sta wel op mijn plek. Joran is bikkelhard en heeft een dodelijk linkerbeen. Hij kan ook wel op andere posities spelen dan achterin. Senne is ‘the next best’, dat wordt een hele grote centrumverdediger.’

Hoewel de vader van de vier broers Bos nooit gevoetbald heeft waren hun ouders altijd zeer betrokken bij het mooie spel. Wanneer de foto voor bij het interview gemaakt wordt is ook moeder Ingrid even aan komen lopen. Ook zij maakt vlug een prentje van haar oogappels.
Senne: ‘Onze vader heeft nog nooit een bal aangeraakt. Onze ouders kwamen wel zoveel mogelijk kijken. Dat was inderdaad een hele organisatie met vier voetballers.’ Joran heeft nog een tijdje bij NEC Delfzijl in de jeugd gespeeld. Corné speelde een paar jaar bij DVC Appingedam.

De broers zijn niet van plan naar een andere club uit te kijken, hoewel ze niet allemaal meer in Zeerijp wonen. Corné: ‘Ja, we blijven nog jaren bij De Fivel spelen. We hebben een leuk en ambitieus team.’ Emiel vult hem aan door te stellen dat het een echt vriendenteam is. ‘We komen allemaal bij elkaar over de vloer en na de promotie spelen we gelukkig weer in de vierde klasse. We hebben vroeger ook zoveel met jongens uit het dorp en met elkaar gevoetbald.’ De broers hebben samen een seizoenkaart van FC Groningen en gaan met een vriendengroep tweewekelijks naar de groen-witte trots. Ook daar genieten ze erg van.

Op welke topvoetballer lijkt je broer een beetje?
Na wat overleg rolt er uit dat Emiel op Kevin de Bruyne lijkt, Senne wel iets van Jurrien Timber heeft en Corné wordt met Peter Crouch vergeleken. En Joran? Daar zijn ze het allemaal over eens. Zonder ook maar een spoor van twijfel. ‘Joram is Mathijs de Ligt. Hij lijkt er zelfs wat op.’

En waar eindigt De Fivel dit seizoen?
Emiel denkt te weten dat De Fivel als zevende zal eindigen. Senne gokt op de achtste plaats en Corné denkt dat plek negen het hoogst haalbare zal zijn. Joran is de meest optimistische. Hij ziet zijn club op de zesde plaats eindigen. De start van de competitie mocht er in ieder geval wezen. SV De Heracliden werd dankzij twee treffers van Corné met een 2-0 nederlaag terug naar Uithuizermeeden gestuurd. De schutter kreeg trouwens ook een gele kaart, net als broer Emiel.