NEC Delfzijl degradeert naar de vierde klasse. Het is voor het tweede seizoen op rij dat de fusieclub een treetje lager op de voetballadder komt te staan. De ploeg van trainer Roy Kamps ging in de finalewedstrijd met 4-0 onderuit tegen competitiegenoot ON Roden, dat door dit resultaat derdeklasser blijft. Aanvoerder Rik de Boer was op het sportpark van Achilles ’94 in Assen met afstand de meest trefzekere man van het veld. Hij wist drie keer te scoren. De vierde treffer was er eentje van Delfzijlster makelij. Sem Switynk maakte de negentig minuten niet vol. Hij werd met rood van het veld gestuurd.
‘Vandaag viel alles samen waar wij het dit seizoen hebben laten liggen. Spelers die niet komen opdagen, het individu voor het Wij-gevoel en ga zo maar door. Het is pijnlijk als je er zoveel energie in stopt. Niet alleen voor mij, maar ook voor de groep die wel wil. Het is uithuilen en opnieuw opbouwen met jongens die er wel honderd procent voor willen gaan.’ Het is de reactie die Roy Kamps, uren nadat de degradatie een feit was, op social media plaatste. Voor een gedreven man als Kamps een begrijpelijke reactie na een moeizaam en wisselvallig seizoen vol tegenstellingen en een wispelturig elftal dat te weinig wist te pieken en teveel diepe dalen kende. Een deel van de misère valt terug te wijzen op de instelling van een aantal spelers. Voetballers die niet met teleurstellingen kunnen omgaan en zeker niet gediend zijn van gefundeerde kritiek. Het is jammer genoeg een trend die bij meerdere verenigingen zichtbaar is geworden.
Over het teleurstellende slot van de competitie zegt Kamps: ‘Wat moet ik er van zeggen, het leek aanvankelijk nog wel vrij aardig te gaan en we kregen ook een paar goede mogelijkheden.’ Een daarvan kwam op naam van Sem Switynk, die echter voor eigen succes ging in plaats van een van zijn teamgenoten aan te spelen die er beter voor stond. Hoewel NEC Delfzijl ietwat onrustig speelde in de opbouw, leek er aanvankelijk niet zoveel aan de hand. Al moesten de Havenkanters wel oppassen voor de beweeglijkheid en de sluwheid van aanvoerder Rik de Boer. Zonder dat ON Roden zelf een echte kans had gehad, was het NEC dat de Drenten min of meer op voorsprong bracht. Een bal werd te kort ingespeeld op Niels Boersema. Die werd onder druk gezet, leverde het leer in en daarna was de weg vrij voor Rik de Boer om zijn eerste van de middag aan te tekenen: 1-0. Het was kenmerkend dat NEC Delfzijl in het duel van een week eerder tegen Holwierde veel meer energie en duelkracht aan de dag wist te leggen dan nu het geval was. ‘En dat is zo kenmerkend voor ons seizoen. Het vloog op en neer’, aldus Kamps. Zijn ploeg wist te weinig af te dwingen om ON Roden echt in de problemen te brengen en heel voorzichtig begon het meest ongewenste scenario zich te ontvouwen.
Met het inbrengen van Abdi Ege voor Niels Boersema hoopte men aan Delfzijlster kant bij het begin van de tweede helft wat nieuwe aanvallende impulsen op te wekken. Veel meer dan een schutere poging om het tij te keren was het echter niet. Sem Switynk dook nog wel alleen voor de Drentse keeper op. Na een wat curieuze kluts kwamen de twee met elkaar in botsing. Enkele spelers van ONR dachten daarop verhaal te moeten gaan halen en probeerden Switynk op de kast te jagen. Die poging had succes, want een van hen kreeg het K-woord naar zijn hoofd geslingerd. Arbiter Jeroen Zijl uit Assen had weinig begrip voor het feit dat er in het heetst van de nacompetitiestrijd wel eens wat geroepen. En dat was dan ook wel weer begrijpelijk, want Switynk had gewoon zijn mond moeten houden. Nu kreeg de NEC-er na 58 minuten spelen rood en benadeelde zijn team nog eens extra met de veldverwijzing.
NEC Delfzijl moest nog ruim een half uur verder met tien man en begon aan een soort van ‘mission impossible.’ Er werd steeds meer ruimte weggegeven om druk naar voren te kunnen blijven zetten, maar het had een averechts effect. Bij een aanval van ON Roden had Wilbert Lambeck de bal weg moeten koppen. Hij deed dat op een dusdanig ongelukkige manier dat het leer via het lichaam van Camaron Waaijenberg achter goalie Bas Westerhuis verdween: 2-0. Een situatie die grote gelijkenissen vertoonde met eerdere wedstrijden van NEC. Het doek was daarna wel gevallen. Met het naar de frontlinie sturen van Joost Kombrink probeerde coach Roy Kamps het tij te keren. Kombrink zag nog wel een kopbal op de paal belanden, maar dat was het dan ook wel. Uiteindelijk profiteerde Rik de Boer nog twee keer van de ruimte die hem geboden werd en bepaalde de eindstand op 4-0. In de ultieme slotfase verdween Guillermo Slijngard richting ziekenhuis omdat zijn been ‘vast’ stond en men voor een kuitbeenbreuk vreesde. Later bleek het enigszins mee te vallen en kwam naar voren dat er een scheurtje in zat. ‘Ik hoop dat hij snel herstelt. Zo’n jongen als hij kunnen we goed gebruiken’, aldus Kamps.
De vreugde was na afloop groot in het kamp van ON Roden, dat de felicitaties van NEC Delfzijl in ontvangst mocht nemen. Bij de Havenkanters overheerste de begrijpelijke teleurstelling. Ondanks de goede wil van de technische staf en de spelers die wel iets van het seizoen wilden maken, was het dan toch mis gegaan. ‘Het is wat het is. Iedereen bij de club weet hoe ik er in sta. We hebben deze competitie te vaak te maken gehad met jongens die dachten dat ze meer krediet hadden. Dat moet je wel afdwingen. Als je niet traint, dan speel je niet. Zo simpel is het. We zijn eigenlijk het hele seizoen aan het lijmen geweest. Repareren wat er scheef zat, proberen er een eenheid van te maken. Het is jammer voor de goedwillenden, maar als spelers alleen maar aan zichzelf denken komt het niet goed. We moesten op zeker moment zoveel jongens inpassen. Dat blijft in een competitie als deze niet zonder gevolgen en dat hebben we gemerkt.’
Op de vraag aan de oefenmeester of hij het nog wel leuk vindt op deze manier, zegt hij: ‘Het is wat het is. Je speelt een klotenseizoen en dan is er ook nog zo’n zware degradatieregeling. In zo’n geval zit je na een paar nederlagen al snel in een hoek waar je liever niet terecht komt. Nu weglopen is wel de gemakkelijkste manier. Zo zit ik echter niet in elkaar. Ik heb een hele dikke huid en kan veel hebben. Binnen de club worden ik en mijn staf breed gesteund en gerespecteerd, dat geeft vertrouwen. We willen met jonge jongens en wat nieuwe namen naar de toekomst kijken. Zorgen dat we zo snel mogelijk een groep op het veld krijgen die beseft wat het is om lid van een voetbalclub als NEC Delfzijl te zijn. Ik ben nog steeds van mening dat we voetballend gezien in de derde klasse horen. De realiteit is echter anders. Als trainer kijk je daarbij ook in de spiegel en zoek je naar aanknopingspunten. Je probeert alles te geven, maar het moet dan wel van twee kanten komen. Voetballers gooien vandaag de dag het bijltje er veel te snel bij neer als het even niet meer gaat zoals ze hadden gedacht. Dan krijg je een appje met de mededeling dat ze stoppen omdat ze het niet leuk meer vinden. Daar heb je als trainer geen grip op. Vergis je niet hoor, het gros van de spelers wil echt wel. Het is dan ook zaak om zo snel mogelijk uit deze impasse te komen. We moeten het plezier weer terugkrijgen, voor elkaar door het vuur willen gaan en allemaal het zelfde doel nastreven. Als je dat niet op kunt brengen wordt het heel lastig om het niveau weer op te tillen.’
* ON Roden – NEC Delfzijl 4-0 (1-0). Rik de Boer 1-0; Camaron Waaijenberg 2-0 (eigen doel); Rik de Boer 3-0; Rik de Boer 4-0 (foto: ditisroden.nl).
No Replies to "'Klotenseizoen' NEC Delfzijl eindigt met degradatie"