Richard de Boer: ‘Winnaars hebben een plan, verliezers een excuus’

Aanvoerder Richard de Boer van SV Bedum speelde onlangs zijn laatste wedstrijd voor de paarshemden. Na afloop van het thuisduel tegen het Asser Achilles 1894 nam hij afscheid. Het moment was voor hem gekomen om een punt achter zijn toch wel imposante carrière te zetten. Maar liefst vijftien seizoenen maakte hij deel uit van de hoofdmacht. Kende veel ups en downs, maakte een knettergek seizoen mee, debuteerde onder trainer René Wollerich en voltooide ook zijn laatste kunststukje met Wollerich op de bank. Al was het nu wel als oefenmeester van de tegenstander. De voormalige leider van het Bedumer keurkorps vertelt over lege dozen en kratten bier, maar ook over langdurig blessureleed en de rol van zijn ouders.

In het toenmalige CVVB dook de naam Richard de Boer voor het eerst op het wedstrijdformulier op. Trainer René Wollerich vond het in de uitwedstrijd tegen SC Rouveen (1-1) tijd worden om zijn pupil aan het grote werk te laten ruiken. Het zou veel meer dan een snuffelstage worden, want vanaf dat moment was hij niet meer weg te denken uit het Bedumer vlaggenschip. ‘Ik weet nog goed dat ik in de 65e minuut mocht invallen, samen met Robin Beukema. Mijn eerste goal in dienst van CVVB maakte ik met het hoofd. Dat was op 10 oktober 2009 in het duel met Oranje Nassau op een voorzet van Peter Langeland. Voldoende was het niet, want we verloren uiteindelijk met 2-5.’

Met CVVB speelde Richard de Boer seizoenen lang in de eerste klasse. Dat zijn heel wat wedstrijden en waarschijnlijk nog veel meer herinneringen? ‘Ja, er zijn heel wat belangrijke duels geweest. Wat mij is bijgebleven is de promotie in seizoen 2006/2007. We wonnen toen de finalewedstrijd in Haren met 1-0 van VEV’67 door een doelpunt van Jake Smit. Ook de nacompetitie die we in het seizoen 2009/2010 speelden voor degradatie maakte indruk. Toen speelden we de finale in Norg tegen Heerenveense Boys en wonnen uiteindelijk na penalty’s. Daardoor bleven we in de eerste klasse. Dat werd na afloop flink gevierd. Mooi waren ook de derby’s tegen Viboa met veel publiek en de hattrick die ik op 27 april 2013 maakte tegen Noordscheschut.’

Het verhaal CVVB eindigde in 2013 toen de fusie volgde met vv Bedum en de club verder ging als SV Bedum. Richard de Boer vindt het nog altijd een verstandig besluit. ‘Het was vooral voor de jeugd een goede beslissing. Hierdoor ontstonden betere selecties en kon er op een hoger niveau getraind en gevoetbald worden. Voor mij persoonlijk veranderde er niet zo veel, maar ik vond het wel jammer voor de betrokken spelers en supporters dat het zondagvoetbal op den duur stopte.’

In het eerste seizoen (2013/2014) als nieuw gevormde vereniging wist SV Bedum na een eindsprint in de competitie de derde periode te pakken en speelde men nacompetitie voor promotie naar de hoofdklasse. ‘Helaas verloren we de eerste wedstrijd, maar de tweede wonnen we. Die zege leverde ons tien kratten bier op. Die kregen we van NSC Nijkerk omdat we DETO hadden geklopt.’ Drie seizoenen na de fusie daalden de Bedumers af naar de tweede klasse, om vervolgens in het seizoen 2017/2018 na een knettergek slot van de competitie kampioen te worden.

‘Dat was inderdaad een hele bijzondere voetbaljaargang. Het was ook het seizoen waarin ik tijdens de eerste competitiewedstrijd tegen Zuidhorn twee doelpunten maakte. Later bleek dat op dat moment mijn voorste kruisband al was afgescheurd tijdens een oefenwedstrijd tegen FC Groningen, enkele maanden daarvoor. En dat competitieslot? Tja, dat vergeet je nooit meer. Wij wonnen de laatste wedstrijd van Omlandia en Pelikaan S. verloor verrassend genoeg van Groen Geel, waardoor wij kampioen werden en naar de eerste klasse promoveerden. Het was een gekkenhuis en werd enorm gevierd. Ook brachten we kratten bier naar Groen Geel om hen te bedanken voor de winst op de Oostwolders. Pelikaan S kreeg van ons een enorme hoeveelheid lege dozen cadeau. Eerder dat seizoen kregen wij van deze club namelijk ook een presentje. Het was een lege doos, die volgens Pelikaan S. symbool stond voor wat wij dat seizoen zouden krijgen: helemaal niets. Extra mooi dus dat wij er uiteindelijk met het kampioenschap vandoor gingen en Pelikaan S met lege handen en de bijbehorende dozen achter bleef.’

Het feestje duurde een jaar. Een seizoen later moest SV Bedum het herwonnen terrein al weer prijsgeven. De club keerde terug in de tweede klasse en dreigde daar zelfs hopeloos onder te sneeuwen. Zelf speelde Richard de Boer dat jaar maar weinig. Hij was vooral aan het revalideren na de blessure aan zijn voorste kruisband, die hem al met al twee seizoenen aan de kant zou houden. ‘Gelukkig bood de club mij een kans als interim trainer/coach bij het tweede elftal, waardoor ik toch verbonden bleef met het voetbal. Ik vond het wel zwaar om na mijn blessure terug te komen, vooral mentaal. Het heeft me wel aan het denken gezet over mijn eigen voetballoopbaan. Vooral ook omdat ik daarna veel kleinere blessures heb gehad. Gelukkig werd ik uiteindelijk weer fit en heb ik het met veel plezier nog tot mijn 34e levensjaar weten vol te houden.’

Over dat sportief gezien bijna rampzalige seizoen zegt hij: ‘We verloren vaak en eindigden op de voorlaatste plaats in de competitie.  De ploegen in de onderkant van de ranglijst stonden dat jaar heel dicht bij elkaar, dus van echte onrust was geen sprake. Met genoeg wedstrijden voor de boeg verwachtten we nog punten te kunnen pakken. Toen kwam echter corona en werd de competitie stilgelegd. Overigens geen leuke periode, waarin we wel konden trainen, maar geen wedstrijden mochten spelen. Ook mochten de oudere spelers op den duur in groepsverband helemaal niet meer sporten.’

Het afschaffen van de coronaregels voor groepssporters bleek het keerpunt te zijn. Na de volgens De Boer ‘waardeloze coronaperiode’ kwam het plezier in het voetballen weer helemaal terug bij de Bedumers. Ook de nieuwe lichting jeugdspelers heeft volgens hem daar aan bijgedragen. De meesten van die spelers had hij zelf in de jeugd nog getraind. Ze speelden boven verwachting een zeer verdienstelijk seizoen bij de eerste selectie en zorgden er mede voor dat SV Bedum voor de tweede klasse behouden bleef.

Ook de nog maar net voorbije voetbaljaargang leek SV Bedum niet veel goeds te brengen, maar uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht voor de ploeg van vertrekkend trainer Robbie Wentink die naar de ‘club van de lege dozen’ is vertrokken. Naast Richard de Boer zijn er overigens nog meer spelers die bij SV Bedum zijn gestopt. Zo is doelman Jos Broekmans richting PKC ’83 gegaan en speelden ook Stijn Hekstra, Timo Laninga, Nigel Bakker en Roy Mertens hun laatste wedstrijd voor de paarshemden. Het zal een zware wissel trekken op de selectie van de nieuw aangetrokken trainer Leudi Stoepman. Toch ziet Richard de Boer de toekomst positief tegemoet. ‘Er blijft voldoende kwaliteit over, die aangevuld gaat worden met spelers uit de jeugd. Deze spelers hebben het afgelopen seizoen ook al meegetraind en zijn met succes ingevallen. Ik denk dat het team daarom goed op het niveau van de tweede klasse mee kan blijven doen en in de toekomst hopelijk een stap kan maken richting eerste klasse.’

Op de vraag hoe hij zijn eigen toekomst ziet, antwoord de man die de laatste twee seizoenen de aanvoerder van SV Bedum was: ‘De komende maanden ga ik niks doen en genieten van alle vrije tijd. Wat er daarna op mijn pad komt zien we dan wel weer.’ Als laatste richt hij nog een dankwoord aan zijn ouders en vrijwilliger Albert Niemeijer. ‘Ik ben mijn ouders zeer dankbaar voor alles wat ze voor mij gedaan hebben rondom mijn voetballoopbaan. Ze stonden elke wedstrijd langs de lijn als supporter en mijn moeder heeft alle krantenartikelen en foto’s bewaard. Daarnaast heb ik veel respect voor Albert Niemeijer. Hij is 19 jaar vrijwilliger geweest bij het eerste elftal en had alles altijd tot in de puntjes geregeld.’

Nu is het dus echt voorbij met zijn carrière als speler van het Bedumer keurkorps. Er ligt een mooie tijd achter hem, waarin hij als voetballer heel wat heeft meegemaakt. De aanstormende jeugd moet het van de oudere spelers overnemen. Voor hen heeft Richard De Boer nog wel een boodschap. ‘Plezier beleven aan en houden van het voetbal is voor mij altijd erg belangrijk geweest. Stel ook doelen voor jezelf. Geef nooit op, maar blijf vooral bij tegenslagen ook positief. Winnaars hebben een plan, verliezers een excuus. Dat is wat een trainer ooit tegen mij zei. Dat zou ik de jeugd ook graag mee willen geven.’