WEO glipt op tandvlees langs tiental Wedde

Als je wat minder kijkt naar de technische aspecten van een voetbalwedstrijd, en dat mag op het niveau van de vijfde klasse, maar je wilt wel vermaakt worden, dan is een wedstrijd van het Woldendorper WEO zeker een must. De ploeg van trainer Tonnie Huft wisselt goede met zeer slechte duels nog sneller af dan iemand van schoeisel kan veranderen. In de thuiswedstrijd tegen Wedde kon het ook weer alle kanten op. Uiteindelijk viel het kwartje echter de goede kant op voor de geelzwarten. Ook omdat de gasten al vroeg in de wedstrijd met tien man kwamen te staan, desondanks vergaten het duel naar zich toe te trekken en vervolgens de rekening gepresenteerd kregen.

WEO heeft een serieus keepersprobleem nadat Rody Bos als gevolg van een zware blessure moest afhaken. Youri Kaldijk werd onder de lat geplaatst, maar kon geen potten breken. Er werden teveel tegentreffers geïncasseerd, al komen die niet allemaal op zijn naam. Het elftal kan zich zelf ook aanrekenen dat het de koppetjes te snel laat hangen. Om Kaldijk even uit de wind te houden, werd hij voor het duel met Wedde vervangen door speler Jan Meijerhof. Die kreeg niet eens zoveel te doen, maar zou de bal wel drie keer uit het net moeten halen.

De wedstrijd begon met de constatering dat WEO niet van plan was om zich na de 7-3 nederlaag in en tegen Usquert opnieuw te laten afslachten. Dat resulteerde in felle duels en ene tweetal terechte gele kaarten. Na een klein kwartier werd de ban gebroken. Twee doelpogingen van de geelzwarten bleven vruchteloos, maar de bal viel goed voor de voeten van Kebba Darboe. Die bedacht zich geen moment en liet de openingstreffer noteren: 1-0. Een paar minuten later leek Darboe op weg naar zijn tweede goal. Hij was iedereen te snel af, maar werd vervolgens door Marlon Abbas tegen het kletsnatte gras gekwakt. Arbiter Van der Weide uit Groningen oordeelde dat er sprake was geweest van een doorgebroken speler en stuurde de zondaar naar de kleedkamers.

Niet veel later moest trainer Jack Boneschansker zijn eerste wisselspeler al inbrengen en leek de najaarszon alleen maar voor WEO te schijnen. Niets was echter wat het leek. De thuisclub verzuimde afstand te nemen. Niels Jansen, de ogenschijnlijk onvermoeibare Thom Bakker en Teye Houwerzijl wisten het net niet te vinden. Bakker kreeg de grootste mogelijkheid om de marge te verdubbelen. Alleen voor keeper Johan Sweertman schoot hij echter hopeloos naast. Doelman Jan Meijerhof had tot aan dat moment nog praktisch niets te doen gehad. Daar zou snel verandering in komen. Bas Tjabringa werd op avontuur gestuurd, maar moest versnellen om bij de bal te kunnen komen. Meijerhof wilde het leer oprapen en gleed vervolgens weg. Hij wist zich echter bijtijds te herstellen en voorkwam de gelijkmaker. Die zou vlak voor de thee alsnog vallen toen Wedde een vrije trap mocht nemen. De Woldendorper goalie metselde een muurtje, maar die liet zich heel gemakkelijk slopen, zoals ook Meijerhof het nakijken had. De vrije trap van Jeroen Huls was doeltreffend: 1-1. Nog voor iedereen aan de thee dacht te gaan, had WEO die tegenvaller al weer overwonnen. Na een botsing tussen Bakker en Sweertman mocht Wouter Slager een corner nemen. Die werd vervolgens door een speler van Wedde achter zijn eigen doelman gefrommeld: 2-1. En net op het moment dat Bakker opnieuw alleen op weg was naar het doel van Wedde, besloot de leidsman dat het tijd was om te gaan pauzeren.

Na de doelwisseling was de verwachting dat WEO wel afstand zou nemen. De praktijk was echter weerbarstig. Niet de Woldendorpers troffen als eerste doel maar de bezoekers. Jeroen Huls kneep er op links tussenuit en zag zijn voorzet door Bas Tjabringa binnen gewerkt worden: 2-2. Merkwaardig genoeg wist Wedde vanaf dat moment vrij gemakkelijk stand te houden en waren zij dichter bij de voorsprong dan WEO. En dat was precies wat er gebeurde. Jesse Middel wist een corner te verzilveren en bracht WEO daarmee zowaar in de problemen: 2-3. Hij kreeg amper twee minuten om van zijn treffer te genieten, want een afstandsschot van Wouter Slager, niet eens hard of onhoudbaar, verdween op miraculeuze wijze achter de amper reagerende Sweertman: 3-3. Slager zal waarschijnlijk zelf nog het meest verrast zijn geweest over die treffer.

WEO moest alle reserves, inclusief die op de bank, aanspreken om het duel alsnog naar zich toe te trekken. Op het tandvlees heet dat dan zo mooi. Twee minuten na de gelijkmaker was het opnieuw raak. Nu was het Benjamin Havik die vanaf links een voorzet lanceerde. Niels Jansen liet het speeltuig aan zich voorbij gaan. Niet ten onrechte, want in zijn rug stond Robert Smidt die de bal tegen het nylon wist te tikken: 4-3. Nadat Brian Kuiper en Bas Tjabringa zich op doelman Jan Meijerhof en de glijdende Niek van Eerden hadden stukgebeten, mocht WEO opnieuw juichen. Een snel genomen vrije trap van Wouter Slager viel achter de verdediging van Wedde en werd door Niels Jansen heel subtiel afgerond: 5-3. Daarmee was het duel wel in Woldendorper voordeel beslist. Al was het dan ook niet eenvoudig gegaan, had Wedde ook zomaar kunnen winnen en blijft het keepersprobleem na het optreden van Meijerhof nog steeds bestaan.

* WEO – Wedde 5-3 (2-1). Kebba Darboe 1-0; Jeroen Huls 1-1; 2-1 (e.d); Bas Tjabringa 2-2; Jesse Middel 2-3; Wouter Slager 3-3; Robert Smidt 4-3; Niels Jansen 5-3.