Meedhuizen maakt einde aan zegereeks SGV

Het Schildwolder SGV, uitkomend in de 5e Klasse D van het zaterdagvoetbal lijkt, met een periodetitel op zak, op het algeheel kampioenschap af te stevenen. Ook Meedhuizen is niet in staat gebleken om de ongenaakbare koploper in 5D op het sportpark Onder de Juffer van de ongeslagen status te beroven. Al lukte het de gasten er dan ook wel om de Schildwolders het eerste puntverlies (0-0) toe te dienen en zo een einde te maken aan een zegereeks die al elf wedstrijden stand had gehouden. De bij Meedhuizen debuterende Jeroen Buurke, voormalig spits van SETA, kreeg tijdens het duel twee keer geel en moest vlak voor tijd inrukken.

In de jaren twintig van de twintigste eeuw werd er in Schildwolde gevoetbald onder de naam Woldjer Boys. De vereniging sloot zich in 1941 aan bij wat toen nog de Schildwolder Gymnastiek Vereniging heette en uiteindelijk werd SGV dan ook de verzamelnaam van sportminnend Schildwolde. In 1998 werd de voetbalafdeling weer zelfstandig. SGV heeft een aantal jaren op een behoorlijk niveau gespeeld. Met Henk Hesling als trainer wist de ploeg het in het seizoen 2004/2005 zelfs tot de tweede klasse te schoppen. Daar zouden ze zes jaar verblijven. Daarna daalde de club af richting de vijfde klasse, veerde nog een keer op, maar bivakkeert sinds het seizoen 2019/2020 opnieuw in de laagste klasse van het amateurvoetbal. De laatste jaren is SGV vrij constant bovenin te vinden, maar zo goed als het sportief gezien nu gaat? Dat hebben ze nog nooit meegemaakt.

Tot dusverre had het team van scheidend trainer Michel Dammer nog geen punt gemorst. Met het Emmer Bargeres (5E), Alcides uit Meppel (5G) en Be Ready uit het Noord-Brabantse Hank (4B zondag, district Zuid 1) was het landelijk gezien dan ook de enige club die dat halverwege de competitie had weten te presteren. En natuurlijk heeft elk van dat illustere kwartet clubs er zijn eigen verhaal bij. Wij probeerden het geheim van SGV te ontrafelen. We volgen de torenhoge favoriet voor de titel in de voorbereiding op en tijdens de thuiswedstrijd tegen Meedhuizen. Is dat de ploeg die geschiedenis gaat schrijven? Heeft trainer Bob Mulder de code gevonden waarmee de defensie van SGV gekraakt kan worden? De uitkomst is op voorhand allerminst zeker. De Meedhuizers zijn immers de naaste concurrent. Net als Zeester een ploeg die nog twee inhaalduels moet verwerken en dus kan de kloof ‘verkleind’ worden tot respectievelijk zeven en acht punten.

Het duel wilde aanvankelijk maar niet op gang komen. Gaandeweg de eerste helft ontstonden er over en weer wel kansen op het zware veld. Na de thee kreeg SGV de betere mogelijkheden, maar de bal tussen de palen door schieten bleek voor beide ploegen een te lastige opgave. Daarbij mag niet onvermeld blijven dat beide doelmannen af en toe fraaie staaltjes keeperswerk lieten zien. En dus viel het gelijkspel eigenlijk wel te rechtvaardigen en zou je denken dat SGV weer een stap dichter bij de titel is gekomen.

Dat de strijd echter nog niet gestreden is weten ook oudgediende Jos Hoeksema, bijgenaamd ‘Fossiel’, en zijn teamgenoot Jord ‘Jornaldinho’ Blokker. Nu al goed voor 33 van de deze competitie 62 gescoorde doelpunten. Hoeksema: ‘Het zou mooi zijn als ik in mijn nadagen nog een kampioenschap mee kan pakken. Maar dat moeten we eerst nog even zien te fiksen.’ Dus Jos, je vindt het nu echt welletjes? Ondanks dat je ze er, behalve vandaag dan, nog steeds gemakkelijk in schopt? Het wordt even stil en er verschijnt een grijns op het gelaat. ‘Ja, ik kreeg wel een paar joekels van kansen he? Daar hadden er wel een of twee van benut mogen worden.’ Hij is kritisch naar zichzelf toe. Ondanks dat het nu even niet zo ging als hij het graag had gezien, weet de spits nog niet hoe zijn voetballoopbaan verder gaat. ‘Eerst maar eens zien hoe ik er aan het einde van het seizoen op sta. Daarna zien we wel weer.’ Ik moet ineens aan en andere speler denken. Ook een veertiger, net als Hoeksema. Toen een jongen van achttien jaar hem vroeg of het niet eens tijd werd om te stoppen, kreeg hij als antwoord; ‘Dat doe ik pas als je mij op de training voorbij rent.’

Jornaldinho, die qua gedrag gelukkig in niets op zijn beroemde evenknie lijkt, wil ook niet meteen van de Juffertoren blazen. ‘Het is natuurlijk mooi dat we al een periode op zak hebben en bovenaan staan, maar het feestje wordt pas gevierd als de buit binnen is. We moeten er in ieder geval voor gaan.’ De redelijk nuchtere opstelling van het aanvalsduo staat symbool voor het hele team. SGV kent geen vedettes, alleen maar harde werkers. Spelers die fouten van anderen accepteren omdat ze zelf ook wel eens de mist in gaan. Doelman Marijn Jager noemen ze gekscherend ‘Spanningsboog.’ Ik vraag hem hoe hij aan die naam komt en of de boog onderhand al erg gespannen staat. ‘Ach, ik ben nogal druk en wil de concentratie daardoor nog wel eens verliezen. Of de boog erg gespannen staat? Mwoah… valt wel mee. We moeten gewoon zorgen dat we de focus houden en deze goede reeks door trekken.’

Elftalleider Willard Bos volgt Dammer volgend seizoen op. ‘Da’s een goeie gozer. Is er altijd. Een prima besluit van de club om hem het stuurwiel in handen te geven’, sprak huidig trainer Michel Dammer enige tijd geleden. Omdat we van Bos wel eens willen weten wat SGV in de vierde klasse te zoeken heeft, klampen we hem ook nog even aan. ‘Zoals we vandaag gespeeld hebben nog niet veel, dan moeten er nog wat dingen aangestipt worden. Het verschil met de vierde klasse is aanzienlijk. Er zal wel een stapje bij moeten. Maar eerst moeten we de titel nog zien te pakken’, klinkt het voorzichtig.

Er staat na de ontmoeting met Meedhuizen in ieder geval weer een punt meer op het conto. Gaat SGV, met nog tien duels te gaan, voor een kampioenschap zonder nederlaag? Voorzitter Nienke de Gries: ‘Dat zou natuurlijk heel mooi zijn en willen we ook zeker nastreven. Maar het is nog een flinke rit naar de eindstreep’, zegt de vrouw die opgroeide in Nieuwolda maar het groen met wit van SGV in het hart heeft zitten. Oja, dat kwartet ongeslagen clubs? Dat is nu dus geen kwartet meer. Misschien is dat wel de reden waarom men bij Meedhuizen na afloop van het duel stond te juichen. Ondanks dat het team van trainer Bob Mulder niets opschoot met de doelpuntloze remise. Zoals ook de overige ‘belagers’ niet dichterbij wisten te komen. En dus was SGV zonder te winnen toch nog de grote winnaar van de laatste voetbalzaterdag in februari.

Michel Dammer (SGV): ‘Wij kwamen de eerste helft moeilijk in ons spel, dat deed Meedhuizen goed. Zij hadden toen ook meer balbezit. Qua kansen was het de eerste helft gelijkwaardig. Na rust kwamen we beter in de wedstrijd en konden we ons eigen spel wel spelen. Er was veelvuldig balbezit en er ontstonden voldoende kansen die helaas niet werden benut. Over de hele wedstrijd denk ik dat de kansenverhouding 7-4 in ons voordeel was. Het is een wonder dat er niet gescoord is en ik moet beide keepers complimenteren. Ze hebben prima reddingen laten zien. Voor mijn gevoel zijn wij de winnaar van de week omdat de andere ploegen niet dichterbij zijn gekomen, maar wel allemaal weer een wedstrijd hebben gespeeld.’

Bob Mulder (Meedhuizen): ‘Het is knap dat we dit hebben gepresteerd. Want hoe je het ook bekijkt, wij zijn wel de eerste ploeg die SGV punten afhandig heeft gemaakt. Mooi voetbal was niet mogelijk. Het was hard werken op het zware veld. We hebben er alles aan gedaan om te winnen en waren zeker de eerste helft de betere van de twee ploegen. Scoren wilde echter niet lukken. Met name in het laatste kwartier kregen we het erg lastig. Toen zaten we er een beetje doorheen en mochten we blij zijn dat zij enkele grote kansen lieten liggen. Over het hele duel gezien denk ik dat het gelijkspel wel terecht is.