Afscheid van clubicoon en markante persoonlijkheid

Voorafgaande aan de thuiswedstrijd van SC Loppersum tegen Helpman werd er op het sportpark aan de Bosweg in Loppersum een minuut stilte in acht genomen vanwege het overlijden van de 63-jarige Cor Koning. Uit respect voor de familie hebben we er niet eerder ruchtbaarheid aan gegeven, maar willen we desondanks een ‘In Memoriam’ plaatsen.

Cor Koning was een markant man en een clubicoon. Hij werd in zijn glorietijd als voetballer door mij wel eens gekscherend vergeleken met Willem ‘de Kromme’ van Hanegem. Dezelfde, licht voorover gebogen lichaamshouding, de ietwat kromme knieën. Als je hem dat vertelde, toverde hij een veelzeggende grijns op het gelaat. ‘Maar wel veel slechter betaald dan’, luidde zijn antwoord. Cor Koning bezat een ongelofelijke wilskracht. Hij was het toonbeeld van onverzettelijkheid. Een man die van geen opgeven wilde weten. Uiteindelijk werd hij in een rechtstreeks duel geklopt door de enige tegenstander waar geen schijnbeweging tegen hielp.

Tijdens een indrukwekkende uitvaart is er afscheid van deze bijzondere man genomen. Een groot verlies voor de familie, een minstens zo grote aderlating voor het Lopster voetbal. Cor Koning was SC Loppersum. Zonder mensen als hem is een vereniging niet in leven te houden. Hij heeft altijd zijn bestuurlijke verantwoordelijkheid weten te nemen en wist dat altijd aan te vullen met veel uitvoerende taken binnen de club. Van het leggen van bestratingen tot het onderhouden van het groen, Cor Koning was overal voor te vinden. Sinds de oprichting in 1986 is hij altijd actief geweest binnen de club. Eind jaren tachtig en jaren negentig als speler van de eerste selectie en in die tijd ook lid van het hoofdbestuur als voorzitter van de jeugd. Later, tot en met 2020, als bestuurslid in het hoofdbestuur.

Van 1987 tot en met 2020 was Cor Koning bestuurslid. Een periode van 33 jaar achter elkaar. Het was dan ook niet voor niks dat hij tijdens de nieuwjaarsvisite van 2024 door de vereniging tot erelid werd benoemd. ‘Wat is het goed dat we dat nog gedaan hebben dit jaar’, vertelt Rob Sleurink namens de club. ‘Cor was altijd een grote, sterke kerel. Je recht aankijkend. Rechtschapen, rechtvaardig en vol met humor, heel veel humor. Dat was altijd goed te zien aan de altijd aanwezige twinkeling in zijn ogen. Een grote sterke kerel met een groot hart. Voor de duvel niet bang en met een enorm plichtsbesef. Juist als het er op aan kwam wist je zeker dat Cor er was. We gaan deze markante man bijzonder missen.’